فرگوهرلغتنامه دهخدافرگوهر. [ ف َ گ َ / گُو هََ ] (اِ مرکب ) به لغت فارسی قدیم به معنی ذات است چنانکه در نامه ٔیکی از فرزانگان فارسی آمده که واجب الوجود آن است که وجوب او از فرگوهر اوست نه از غیر... (آنندراج ).
