فریبان
لغتنامه دهخدا
فریبان . [ ف ِ / ف َ ] (نف ، ق ) در حال فریبیدن و فریفتن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
گرد گردان و فریبانت همی برد چو گوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
گرد گردان و فریبانت همی برد چو گوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
ناصرخسرو.