فصل خطاب
لغتنامه دهخدا
فصل خطاب . [ ف َ ل ِ خ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فصل الخطاب . فرق بین حق و باطل :
آن کو بملک و فصل خطاب و بحکم عدل
امروز تا گذشته سلیمان سوا شده ست .
|| کلام فصیح و بلیغ :
وگر ز ظلم گله کرده ام مشو در خط
که منصفی ، قسمی نو شنو بفصل خطاب .
هرچه گویند از احتشام و فضل ، فصل خطاب و هرچه بشنوند بگوش اصغا عین صواب . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 53).
آن کو بملک و فصل خطاب و بحکم عدل
امروز تا گذشته سلیمان سوا شده ست .
ناصرخسرو.
|| کلام فصیح و بلیغ :
وگر ز ظلم گله کرده ام مشو در خط
که منصفی ، قسمی نو شنو بفصل خطاب .
خاقانی .
هرچه گویند از احتشام و فضل ، فصل خطاب و هرچه بشنوند بگوش اصغا عین صواب . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 53).