فضله زار
لغتنامه دهخدا
فضله زار. [ ف َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) جای انبوهی نجاست و پلیدی . (آنندراج ) :
جهان را فضله زاری دیده ام کو پاک دامانی
که حرف نفرتش بر صفحه ٔ خاطر رقم دارد.
جهان را فضله زاری دیده ام کو پاک دامانی
که حرف نفرتش بر صفحه ٔ خاطر رقم دارد.
ملا فوقی (از آنندراج ).