فضو
لغتنامه دهخدا
فضو. [ ف ُ ض ُوو ] (ع مص ) فراخ شدن جای . (منتهی الارب ). اتساع . || در کیسه نکردن درمها را. (از اقرب الموارد). در کیسه کردن درمها را. (منتهی الارب ). فضاء. نوشته ٔ منتهی الارب غلط است و معنی «در کیسه نکردن » صحیح است . رجوع به فضاء شود.
