فظاظتلغتنامه دهخدافظاظت . [ ف َ ظَ ] (ع اِمص ) درشتخویی : سلطان سعید را از فظاظت خوئی و درشتی عادت وخامت حاصل آمد. (جهانگشای جوینی ). رجوع به فظاظة شود.
