فلخود

فلخود. [ ف َ ] (اِ) پنبه دانه . (برهان ) :
خصمش بغنوده ست بدین زخرف دنیا
خرسند شود گاو به کنجاره ٔ فلخود.

شمس فخری .

|| کسی را نیز گویند که پنبه دانه را از پنبه بیرون میکند. (برهان ). رجوع به فلخودن شود.