فلک برپای دارلغتنامه دهخدافلک برپای دار. [ ف َ ل َ ب َ ] (نف مرکب ) برپای دارنده ٔ فلک . فلک بان . خداوند : فلک برپای دار انجم افروزخرد را بی میانجی حکمت آموز.نظامی .