فلک گردان
لغتنامه دهخدا
فلک گردان . [ ف َ ل َ گ َ ] (نف مرکب ) گرداننده ٔ فلک . به کنایت ، خداوند :
گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش را
حکم فلک گردان یا حکم فلک گردان .
گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش را
حکم فلک گردان یا حکم فلک گردان .
خاقانی .