فوهة

فوهة. [ ف ُوْ وَ هََ ] (ع اِ) شورش و غوغای مردم . || ازهم بریدگی مسلمانان به غیبت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شیر شیرین مزه . (منتهی الارب ). و در این معنی گویند به قاف است . (اقرب الموارد). || دهانه ٔ کوچه . (منتهی الارب ). || دهانه ٔ راه . || دهانه ٔ رودبار.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دهانه ٔ نهر. (اقرب الموارد). || اول هر چیزی . ج ، فوهات ، فوائه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).