فوهةلغتنامه دهخدافوهة. [ هََ ] (ع اِ) دهانه ٔ کوه . (منتهی الارب ). || دهانه ٔ راه . || دهانه ٔ رودبار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دهانه ٔ جوی . || شورش و غوغا. (منتهی الارب ).
