فؤوجلغتنامه دهخدافؤوج . [ ف ُ ئو ] (ع مص ) دمیدن بوی مشک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جوشیدن دیگ . (منتهی الارب ). || خون برآوردن زخم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || فراخ شدن تاراج . (منتهی الارب ).
