فکع

فکع. [ ف َ ] (ع مص ) بامداد کردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خاموش گردیدن . (منتهی الارب ). || سر فرودافکندن از اندوه یا از خشم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).