فیاض

فیاض . [ ف َی ْ یا ] (ع ص ) جوانمرد و بسیار بخشنده . (منتهی الارب ). بسیار فیض رساننده . (از اقرب الموارد): نهر فیاض ؛ جوی پرآب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
- فیاض عنایت ؛ به کنایت ، خداوند تعالی :
چو فیاض عنایت کرد یاری
بیار ای کان معنی تا چه داری .

نظامی .