فیخمانلغتنامه دهخدافیخمان . [ ف َ خ َ ] (ع اِ) بزرگ و معظم قوم که در امور مهم تکیه بر رأی و تدبیر وی کنندو شک و یقین کار بر او منقطع گردد. (منتهی الارب ).
