فیروزه تاج

فیروزه تاج . [زَ / زِ ] (اِ مرکب ) پیروزه تاج . (فرهنگ فارسی معین ). تاجی که پیروزه در آن نشانیده باشند :
ز گستردنیها و از تخت عاج
ز دیبا و دینار و فیروزه تاج .

فردوسی .

|| (ص مرکب ) کسی که تاج فیروزه داشته باشد. (آنندراج ) :
شه ار هست کاوس فیروزه تاج
ز ما بایدش خواستن تخت عاج .

نظامی .

|| (اِخ ) تاج کیخسرو را گویند.(برهان ).