فیروز کردن

فیروز کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پیروز کردن . کسی را بر دیگری چیره ساختن :
تو را کرد فیروز برفور هند
به دارا و بر نامداران سند.

فردوسی .

رجوع به فیروز و پیروز شود.