فیریابی

فیریابی . [ فیرْ ] (اِخ ) (فیریابی صغیر) جعفربن محمد، مکنی به ابوبکر. از شیوخ عالم اسلام . فقه و احادیث بیاموخت و به سیاحت پرداخت و به سال 300 هَ . ق . درگذشت . او راست : کتاب السنن ، که شامل پنجاه فصل است . (یادداشت مؤلف از ابن الندیم ).