فیلسملغتنامه دهخدافیلسم . [ س ُ ] (اِ مرکب ) پیلسم . (فرهنگ فارسی معین ). سم فیل . || (ص مرکب ) اسبی که سخت سم باشد. || نیرومند و زورآور. پیل زور. رجوع به پیلسم شود.
