فیولة
لغتنامه دهخدا
فیولة. [ ف ُ ل َ ] (ع مص ) خطا کردن رای و ضعیف و سست گردیدن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || سست رای شدن . (آنندراج ). || (اِمص )ضعف رأی . گویند: و ماکنت احب ان اری فی رأیک فیالة و فیولة. (از اقرب الموارد). رجوع به فیالة شود.
