قادری

قادری . [ دِ ] (اِخ ) عبدالسلام طیب بن محمد مکنی به ابومحمد از بزرگان علماء است . وی در شهر فاس تولد یافت و با کوششی تمام به کسب علوم و معارف اشتغال ورزید تا در روایت و تدریس آنها ماهر گشت و براقران و امثال خود پیشی گرفت . علم و دانش و زهد و تقوی را تؤاماً دارا بود و به تدریس و بحث و تألیف و مناظره پرداخت و بیشتر تخصص او در علم انساب خصوص انساب قریش است . نزدیک به سی تألیف دارد از اوست : 1- الاشراف علی نسب الاقطاب الاربعة الاشراف . 2- الجواهر المنطقیه و این منظومه ای است در منطق که هلالی آن را شرح کرده است . 3- الدر السنی فی بعض من بفاس من النسب الحسینی . (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1478 و 1479).