قاذف
لغت‌نامه دهخدا
قاذف . [ ذِ ] (ع ص ) از قذف . سنگ انداز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). هم بین حاذف و قاذف . الحاذف بالعصا و القاذف بالحجارة. (منتهی الارب ). || ناقه ٔ قاذف ؛ شتر ماده ای که از پیش روی خود را پیشاپیش شتران دیگر اندازد و پیش رود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
