قاسم جنابذی

قاسم جنابذی . [ س ِج ُ ب َ ] (اِخ ) (امیر) ابن امیرسید جنابذی است ، طبع نیک دارد در این اوقات (دوران مؤلف مجالس النفائس ) در صفت بهار مثنوی ابداع کرده ، و از آنجا بسیار قوت طبع او فهم میشود. این اشعار در وصف بهار از اوست :
صنوبر زده شانه گیسوی خویش
کشیده دل عالمی سوی خویش
عیان شاخ گل زآب صافی ضمیر
چو قد بتان در قبای حریر
قد سرو و آب از درخشندگی
بود خضر و سرچشمه ٔ زندگی .
(ترجمه ٔ مجالس النفائس چ بانک ملی ص 6، 7، 8، 139، 140). رجوع به قاسمی گنابادی شود.