قاسم زینبی

قاسم زینبی . [ س ِ م ِ زَ ن َ ] (اِخ ) ابن علی بن حسین هاشمی زینبی ، مکنی به ابونصر. قاضی و از مردم بغدادبود و با ادبیات و شعر سر و کار داشت . رساله ای در «احکام صید» نوشته و در آن از «المستنجد عباسی » ستایش کرده است . المستنجد او را به منصب قضاء در بغداد نصب کرد. وی به سال 556 هَ . ق . به قاضی القضاة ملقب گردید و به سال 563 هَ . ق . وفات یافت . رجوع به الجواهر المضیئة ج 1 ص 411 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 12 شود.