ترجمه مقاله

قاش زین

لغت‌نامه دهخدا

قاش زین . [ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حنای زین . (آنندراج ). ملاطغرا در هجو پولچی گوید :
از اسب برنگ سایه افتد به زمین
چون صورت اگر بقاش زین چسبیده .

ملاطغرا (از آنندراج ).


رجوع به قاش شود.
ترجمه مقاله