قاص
لغت‌نامه دهخدا
قاص . [ قاص ص ] (اِخ ) مدنی محمدبن قیس . قاص (داستانسرای ) عمربن عبدالعزیز است . وی در مدینه داستانسرائی میکرد. از ابوهریره و جابر به طرز مرسل و ابوسلمةبن عبدالرحمن و ابوصرمة و عمربن عبدالعزیز روایت کند، و از وی سلیمان نمی و لیث بن سعد و محمدبن اسحاق بن یسار و حرب بن قیس و عبدالعزیزبن عباس و ابومشعر جنج و عمربن عبدالرحمن بن محصن و موسی بن عبیده روایت دارند. (الانساب سمعانی ).
