قاضی حاجات
لغتنامه دهخدا
قاضی حاجات . [ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاضی الحاجات . آنچه حاجت ها برآورد :
ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخدا
ستار عیوب و قاضی حاجاتی .
|| (اِخ ) قاضی الحاجات . یکی از نامهای خدا :
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم .
رجوع به قاضی الحاجات شود.
ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخدا
ستار عیوب و قاضی حاجاتی .
|| (اِخ ) قاضی الحاجات . یکی از نامهای خدا :
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم .
حافظ
رجوع به قاضی الحاجات شود.