قاضی سعید
لغت‌نامه دهخدا
قاضی سعید. [ س َ ] (اِخ ) هبة اﷲبن سناء الملک ، قاضی رشید ابوالفضل جعفربن معتمد شاعر مشهور معروف به قاضی سعید از افاضل اوائل قرن هفتم هجری است بوده است . از اشعار اوست :
و ماکان ترکی حبه عن ملالة
و لکن لامر یوجب القول بالترک
اراد شریکاً فی الذی کان بیننا
و ایمان قلبی قدنهانی عن الشرک .
او راست : 1- دار الطرز، و این دیوان شعر اوست ومشتمل است بر تمامی اشعارش از قبیل بدایع و لطائف وموشحات . 2- روح الحیوان و آن مخلص کتاب الحیوان جاحظ است . 3- مصائد الشوارد. وی در رمضان سال 608 هَ . ق . وفات یافت . (ابن خلکان ج 2 ص 324) (ریحانة الادب ج 3 ص 269).
و ماکان ترکی حبه عن ملالة
و لکن لامر یوجب القول بالترک
اراد شریکاً فی الذی کان بیننا
و ایمان قلبی قدنهانی عن الشرک .
او راست : 1- دار الطرز، و این دیوان شعر اوست ومشتمل است بر تمامی اشعارش از قبیل بدایع و لطائف وموشحات . 2- روح الحیوان و آن مخلص کتاب الحیوان جاحظ است . 3- مصائد الشوارد. وی در رمضان سال 608 هَ . ق . وفات یافت . (ابن خلکان ج 2 ص 324) (ریحانة الادب ج 3 ص 269).
