قالون
لغت‌نامه دهخدا
قالون . (اِخ ) لقب ابوموسی عیسی بن مینا مقری مدنی ، دوست نافعبن ابونعیم مقری است . مالک بن انس وی را این لقب داد. او از عبداﷲبن رافع و استاد خود نافعبن ابونعیم و عبدالرحمان بن ابی زیاد و محمدبن جعفربن ابی کثیر و جز ایشان روایت کند و ابوزرعه ٔ رازی و موسی بن اسحاق انصاری و علی بن حسن هسنجانی و ابراهیم بن حسین همدانی از او روایت دارند. (الانساب سمعانی ).
