قباتی

قباتی . [ ق َ تی ی ] (اِخ ) عبدالصمدبن ظفربن قبات حلبی مکنی به ابونصر از محدثان و مردی صالح بوده و به سماع حدیث میل وافر داشته . سمعانی گوید: وی با ما از استادان حدیث شنیده و از بزرگانی چون ابوالمعالی محمدبن یحیی بن علی قرشی قاضی و ابوالحسین علی بن عبدالرحمان بن عیاض صوری و جز ایشان احادیث نوشته من او را به سال 439 هَ . ق . ترک کردم و در این سال او در قید حیات بود. (سمعانی ).