قبض جان
لغت‌نامه دهخدا
قبض جان . [ ق َ ض ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گرفتن روح . گرفتن جان :
همی فرست به تسلیم و قبض جان ملکی
که از سلامت ایمان بود بشیر مرا.
- قبض کردن جان ؛ گرفتن جان :
از پی تهذیب ملک قبض کنی جان خصم
کز پی تریاک نوش نفع کند زهرمار.
همی فرست به تسلیم و قبض جان ملکی
که از سلامت ایمان بود بشیر مرا.
سوزنی .
- قبض کردن جان ؛ گرفتن جان :
از پی تهذیب ملک قبض کنی جان خصم
کز پی تریاک نوش نفع کند زهرمار.
خاقانی .
