قبطیة

قبطیة. [ ق ُ طی ی َ ] (اِخ ) (اللغة...) لغت قدیمی مصر است که در عهد خاندان فرعون رواج داشت و آن شاخه ای از لغت های حامی است که زبان یونانی پس از فتح اسکندر جای آن را در امور رسمی دولتی و نیز در شهرها گرفت ، ولی مردم عوام و ده نشینان آن را نگه داشتند و بشاخه هائی منشعب گردید. (مهمترین آنها صعیدیه و بحیریه و فیومیه است ). از آن لغت ، لغت قبطی بوجود آمد که دارای مفردات یونانی و ابجد یونانی است . زبان قبطی از رواج افتاده و فقط لهجه ٔ بحیریه ٔ آن در معابد و کنیسه ها شیوع دارد. (ذیل المنجد).