قبیس
لغتنامه دهخدا
قبیس . [ ق َ ] (ع ص ) سبک گشنی کننده که زود باردار نماید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). در مثل گویند: لقوة صادفت قبیساً. یا گویند: ام لقوة و اب قبیس و این مثل را در حق دو شخص همدم و همقدم و هم مشرب گویند . (منتهی الارب ).لقوه ، ناقه ٔ زود بارگیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
