قتدهلغتنامه دهخداقتده . [ ق َ ت ِ دَ ] (ع ص ) ابل ٌ قَتِدَة؛ شتران دردگین شکم از خوردن قتاد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به قتادی شود.
