قتین

قتین . [ ق َ ] (ع ص ، اِ) قتیم . ابریشم جوش داده ٔ سپید. || زن . || زن خوب صورت نیکو. || مرد . || مرد خوار و ذلیل . || مرد کم طعام . || مرد بی طعام . || نیزه و سنان باریک و کهنه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به ماده ٔ بالا شود.