قثوللغتنامه دهخداقثول . [ ق ِ وَل ل ] (ع ص ، اِ) مرد فرومانده ٔ سست فروهشته گوشت . || گنگلاج . || خوشه ٔ ستبر خرمابن . || پاره ٔ بزرگ از گوشت و از استخوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
