قدامة

قدامة. [ ق ُ م َ ] (اِخ ) ابن جعفر مکنی به ابوالفرج کاتب بغدادی به گفته ٔ یاقوت نصرانی بود و به دست المکتفی باﷲ اسلام آورد. وی یکی از فصحا و بلغا و فلاسفه و در علم منطق زبانزد دانشمندان بود. ابوالفرج بن جوزی مرگ او را به سال 337 هَ. ق . نوشته و صاحب دیوان الاسلام تألیفات ذیل را برای او ذکر کرده است : 1 - کتاب الخراج . این کتاب در لیدن به سال 1892 م . چاپ شده است . 2 - نقدالشعر. این کتاب مشتمل بر بیست باب است از قبیل تشبیه و مبالغه و طباق و جناس . این کتاب در آستانه به سال 1302 هَ . ق . در 89 صفحه به چاپ رسیده است . (معجم المطبوعات ج 2ستون 1494 و 1495). قدامةبن جعفر بغدادی از نویسندگان متقدم و بلغا و فصحائی است که در منطق و فلسفه استاد بوده است . وی در روزگار مکتفی باﷲ خلیفه میزیست و به دست وی اسلام آورد و در بغداد به سال 310 هَ . ق . (= 922 م .) وفات کرد. تألیفاتی دارد، از جمله : 1 - السیاسة. 2 - البلدان . 3 - زهرالربیع در اخبار و تاریخ . 4 - نزهةالقلوب . (از اعلام زرکلی ج 2 ص 792).