قدوس

قدوس . [ ق ُدْ دو ] (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (منتهی الارب ). قدوس سبوح ، رب الملائکة و الروح . یکی ازصفات خدای تعالی است که مکتوب بازوهای قدوس او. (کتاب مزامیر 98:1 و کتاب اشعیاء 52:10). و «کلام قدوس او». (کتاب ارمیاء 23:9). و «روز مقدس من ». (کتاب اشعیاء 58:13). و «روح قدوس او». (کتاب اشعیاء 63:11). و«اسم قدوس من ». (کتاب عاموس 2:7). و «ذکر قدوس او».(کتاب مزامیر 30:4 و 97:12). و «به قدوسیت خود سوگند خوردم ». (کتاب مزامیر 89:35) (قاموس کتاب مقدس ).