قذعملة
لغتنامه دهخدا
قذعملة. [ ق ُ ذَ م ِ ل َ ] (ع ص ) زن پست قامت فرومایه . || شتر فربه شگرف اندام . || (اِ) چیز اندک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: ماعندی قذعملة؛ ای شی ٔ. (منتهی الارب ). || (اِمص ) سستی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).گویند: ما فی حسبه قذعملة؛ ای ضعف . (منتهی الارب ).
