قردحة

قردحة. [ ق َ دَ ح َ ] (ع مص ) به گفت بر خود چیزی را ثابت کردن . گویند: قردح الرجل ؛ اذا قرّ بما یطلب منه . (منتهی الارب ). || رام و خوار شدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).