قرطاطلغتنامه دهخداقرطاط. [ ق ُ / ق ِ ] (ع اِ) داهیة. || خوی گیر. (منتهی الارب ). || زین یا جل شتر که پالان بر زیر آن نهند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، قراطط. (منتهی الارب ). رجوع به قرطان شود.
