قریتان
لغتنامه دهخدا
قریتان . [ ق َرْ ی َ ] (اِخ ) مکه و طائف است . در قرآن آمده است : و قالوا لولا نزل هذا القرآن علی رجل من القریتین عظیم . (قرآن 31/43). و شعر معن بن اوس نیز همان دو شهر را اراده میکند :
لها مورد بالقریتین و مصدر
لَفوت ِ فلاة لاتزال تنازله .
لها مورد بالقریتین و مصدر
لَفوت ِ فلاة لاتزال تنازله .
(معجم البلدان ).