قزاز
لغت‌نامه دهخدا
قزاز.[ ق َزْ زا ] (ع ص ) ابریشم فروش . بایع قز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). علاقه بند. (آنندراج ) :
آنکه امروز قدش سرو سرافراز من است
شاه خوبان جهان اکبر قزاز من است .
سالک قزوینی (درباره ٔ معشوق خود اکبر علاقبند، از آنندراج ).
|| نزدعامه ، کسی که در پرورش کرم ابریشم بصیرت دارد. (از المنجد).
آنکه امروز قدش سرو سرافراز من است
شاه خوبان جهان اکبر قزاز من است .
سالک قزوینی (درباره ٔ معشوق خود اکبر علاقبند، از آنندراج ).
|| نزدعامه ، کسی که در پرورش کرم ابریشم بصیرت دارد. (از المنجد).
