قزوینی

قزوینی . [ ق َزْ ] (اِخ ) محمدبن جارک ، معروف به حکیم شاه محمد. از مشاهیرعلما و اطبای نامی قرن دهم هجری است که سلطان بایزید ثانی (886 - 918 هَ . ق .) وی را به قسطنطنیه احضارکرد و طبیب خاص دربار گردانید و در عهد سلطان سلیم و سلطان سلیمان نیز به همین سمت باقی ماند. وی به سال 966 هَ . ق . وفات یافت . او راست : 1- ترجمه ٔ تذکرة الشعراء. 2 و 3- ترجمه ٔ ترکی و فارسی حیوةالحیوان دمیری . 4- تفسیر قرآن از سوره ٔ نحل تا آخر، یا از سوره ٔ فتح تا آخر. 5- حاشیه ٔ تهافت خواجه زاده مصطفی بن یونس . 6- حاشیه ٔ شرح عقاید نسفی . 7- ذیل تذکرةالشعراء علیشیر نوایی . 8- ربط السور و الاَّیات . 9- ایساغوجی . 10- شرح عقاید ملا جلال دوانی . 11- شرح کافیة ابن حاجب .و دور نیست که حکیم محشی سیوطی که حواشی او در اکثرچاپهای آن کتاب به طبع رسیده همین حکیم شاه باشد. (کشف الظنون ) (قاموس الاعلام ) (ریحانة الادب ج 3 ص 296).