قسطرن
لغت‌نامه دهخدا
قسطرن . [ ] (معرب ، اِ) نام گیاهی است و در جاهای سردسیری روید، و رومیان این گیاه را «ناطرفیقی » و نیز «رسوارنیا» نامند. دارای ساقی است نازک به درازی یک ذراع یا بیشتر و برگهائی دراز و نرم و در شکل شبیه به برگ درخت بلوط براق و خوشبو و بیشتر برگ آن را در ادویه به کار برند. رجوع به مفردات ابن بیطار و تذکره ٔ ضریر انطاکی شود.
