قسیبلغتنامه دهخداقسیب . [ ق َ ] (ع اِ) روانی آب که با آواز باشد. (منتهی الارب ). بانگ آب . (مهذب الاسماء). جری الماء مع صوت . گوئی : سمعت قسیب الماء و خریره . (اقرب الموارد).
