قصبانی

قصبانی . [ ق َص َ ] (اِخ ) فضل بن محمدبن علی بن فضل نحوی بصری ، مکنی به ابوالقاسم . از پیشوایان علوم ادب عربی است و خطیب تبریزی و حریری صاحب مقامات از شاگردان اویند. او راست : 1- الامانی . 2- حاشیه ٔ صحاح جوهری . 3- الصفوة فی اشعار العرب . 4- کتابی در نحو. و از اشعار اوست :
فی الناس من لایرتجی نفعه
الا اذا مس باضرار
کالعود لایطمع فی ریحه
الا اذااحرق بالنار.
وی به سال 444 یا 448 هَ . ق . درگذشت . (ریحانة الادب ج 3 ص 301).