قصیمةلغتنامه دهخداقصیمة. [ ق َ م َ ] (ع اِ) ریگ توده ای که غضا رویاند. (منتهی الارب ). رملة تنبت الغضا. (اقرب الموارد). || جماعت درختان غضا قریب به یکدیگر. ج ، قَصیم ، قُصُم ، قصائم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
