قعض

قعض . [ ق َ ] (ع مص ) خمانیدن : قعض العود قَعْضاً؛ عطفه کما تعطف عروش الکرم و الهودج . || (ص ) عود قعض ، ای مقعوض ؛ این وصف است به مصدر، چون : ماء غور، ای غائر. (اقرب الموارد). || العریش القعض ؛ الضیق ، و قیل المنفک . و صادلغتی است در معنی اخیر. (اقرب الموارد از اصمعی ).