قعواءلغتنامه دهخداقعواء.[ ق َع ْ ] (ع ص ) مؤنث اقعی . زنی که سر بینی او بلندو بر استخوان چسبان باشد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || زن باریک ران . (منتهی الارب ). || زن باریک ساق . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء).
